Piraci Morza Czaszek

Reviri

- No panowie już myślałam, że każecie mi czekać w nieskończoność na wasze towarzystwo. Rumu? Likieru? Wina?
Pani Kapitan uśmiechnęła się do Ontaria a Nutrinowi rzuciła specyficzne spojrzenie, które mógł zrozumieć tylko on.

Uthar

Damie nie powinno sie kazać czekać. Jest to żart, zrozumiały wsród piratów. Ja bym sie napił wina, ale niewiem jak nasz gość.

Ontario

Ontario odwzajemnił uśmiech pięknej pani Kapitan, a słysząc pytanie o trunek odpowiedział:
- Wino, jeśli można. Ale nie zabawię tu raczej długo, więc nie wiem czy moja obecność bardzo pomoże na brak towarzystwa.

Uthar

Zawsze czyjaś obecnosc pomorze na brak towarzystwa, bo samemu pic to znaczy sie staczać. Wiesz zawsze podziwiełem krasnale za to ile potrafią w siebie wlać trunku. Aż mi wstyd że są w tym lepsze...Piwo pija litrami, natomiast winem sie brzydzą? Znasz historie dla czego ? Nutrin usmeichnał sie, jak ktoś u kogo uśmeich jest nie czestym zdażeniem.

Ontario

- Znam kilku krasnali i rzeczywiście mają do tego niemalże talent - odpowiedział uśmiechnięty pół elf - aczkolwiek są to bardzo miłe i wiecznie wesołe osoby, zapewne przez dużą ilość wlewania w siebie piwa - roześmiał się na koniec.

Uthar

Wybaczcie, ale musze udac sie na obchod, wróce wieczorem jak może znowu bedzie w odpływie. Uśmiechnął sie poczym odmaszerował, Railla wiedziała gdzie, gość sie tylko domyślał.

Ontario

Ontario popatrzył za odchodzącym Utharem, a potem odwrócił wzrok na piękną Panią Kapitan. Uśmiechnął się, bo rzadko ma się okazję widzieć tak piękną kobietę.
- A więc Pani Raillo, jak się pani wiedzie na tym przepięknym okręcie? - powiedział

Reviri

-Nasza wyspa i statki są wspaniałe. Klimat mamy tu wyborny do życia. Gdy robi się zbyt gorąco zawsze mamy morze z ciepłymi wodami, gdzie mozemy spokojnie zażyć ochłody. Osadnicy też sie pojawili i zapewniajacym im ochronę piratom niczego nie brakuje. - elfka uśmiechneła sie do wspomnień o pierwszych dniach na wyspie, kiedy to musieli wszystko samemu załatwiać.

Ontario

Ontario gdy tylko o tym pomyślał też się uśmiechnął i poczuł chęć zostania tu na dłużej i zobaczyć jak to dobrze mają członkowie tej gildii, lecz od razu odpędził tę myśl od siebie.
- Bardzo miło się o tym słucha. Szkoda, że prawdopodobnie nie będę miał okazji tego zasmakować. My mieszkamy w nieco innym klimacie i nie mogę u nas korzystać z takich rozrywek. - mówił, dalej sącząc podany mu trunek.

Reviri

- Nic nie stoi na przeszkodzi temu, zebys został u nas na dłużej i zakosztował pirackiego życia.- odparła Railla.
Helga przyniosla jej kieliszek kakaowego likieru.

Ontario

Ontario westchnął głęboko i popatrzył na Panią Kapitan - Niestety Raillo, lecz kilka rzeczy stoi na przeszkodzie żebym tu pozostał. Przyznam jednak, że bardzo mi się tu podoba, lecz piratem nie mogę zostać - przynajmniej nie w tej chwili. Miło byłoby być tu, wśród was, ale te kilka rzeczy zatrzymuje mnie tam gdzie jestem - kończąc wypowiedź westchnął po raz kolejny. Jego trunek powoli znikał z naczynia...

Reviri

Railla skinęła głową w stronę Helgi i ta natychmiast dolała trunku do kielicha Ontario.
- Skoro tak stawiasz sprawę to oczywiście nikt nie będzie Cię zatrzymywał wśród nas. Ale zawsze jesteś tu mile widziany, może kiedyś zmienisz zdanie.

Ontario

- Nie chcę żebyś to tak traktowała Raillo. Bardzo dobrze się czuję, tu - wśród piratów, ale nie wiem czy tu pasuję. Cieszy jednak to, że pomimo krótkiej znajomości, jestem tu mile widziany. Widać, iż Piraci są miłymi ludźmi. - odrzekł Ontario i uśmiechnął się już po raz kolejny. To miejsce stawało sie dla niego coraz bardziej sympatyczne.

Bjarnie

Pirat czujnym wzrokiem omiótł wnętrze karczmy szukając osoby Pani Kapitan. Na szczęście jej nie było i Bjarnie wślizgnął się do środka zajmując skryte w lekkim cieniu miejsce. Tylko samym gestem zamówił piwo. Wczorajsze, może zbyt śmiałe słowa skierowane do Nutrina i Railli w ambasadzie bractwa sprawiły, że nie czuł się zbyt pewnie. Jego obawy wzrosły gdy dowiedział się, że miasteczko i jego władze dysponowały już lochami. Czekał na kogoś kto byłby zorientowany w sytuacji.

Valsandrios

W drzwiach karczmy pojawił się Valsandrios. Byl bardzo zmeczony podroza wiec podszedl do malo przyjaznie wygladajacej karczmiarki i probojac byc mily rzucil:
-Witam uprzejmie! Co moglabys mi dzis zaproponowac, droga Helgo?.
Ona tylko sie skrzywila, najwyrazniej nie miala ochoty na zawiazanie nowej znajomosci. Odwrocila w moja strone tabliczke z lista dan i trunkow.
- Podaj mi zatem kubel rumu, prosze -rzekl zmieszany drow.
Po chwili oczekiwania na napoj wzial kufel i usiadl w ledwie jeszcze stojacej lawie i podparwszy sie lokciami, zaczal myslec nad nowa sytuacja...