Piraci Morza Czaszek

Valsandrios

Do karczmy wszedl Valsandrios. Widząc, że tempo hulanki powoli zaczyna juz spadac, bo niektorzy są juz w stanie "wskazującym na spożycie", spokojnie usiadl przy barze czekając na kolejny toast...

HanS

Helga wlaśnie dotarczyła pieczoną baraninę.
- Zdrowie Pirackiej Braci ! Za Zwycięztwa !
Jauxih wznosił raz po raz toasty za czyjeś zdrowie, a w przerwach pałaszował baraninę i popijał piwem.
Zauważył Valsandriosa siedzącego przy barze.
- Zdrowie nowoprzybyłęgo kamrata !

Bjarnie

- Zdrowie - Bjarnie dołączył do toastu przepijając do krasnoluda oraz nowoprzybyłego gościa. Od dłuższego czasu pił już piwo bowiem wino i inne takie już mu przebrzydły.
- Za grabież i złoto - dodał widząc się już za sterem własnego statku.
Ta myśl tak opanowała pirata, że dopiwszy piwo pożegnał i ruszył szybkim krokiem do swego domu przeliczyć gromadzone od dłuższego czasu.

Valsandrios

Troszke oniesmielony faktem, iz piją jego zdrowie Valsandrios krzyknął:
-Aby sie wam powodzilo... Zdrowie wszystkich zebranych!!
I wział dużego lyka ze zdobionego kufla. Od razu zrobiło mu sie cieplej i wszystkie uprzedzenia poszly na dno...

HanS

Kolejne toasty.. kolejne kufle piwa... umysł krasnoluda wciąż pozostawał nie zmącony, lecz powoli powoli...
Helga przyniosła własnie wspaniale pachnącego dzika.
- Mmm wygląda znakomicie
Podniósł głowę i napotkał oczy wzrok Bjarniego , zapewne przypadkowy.
- Bjarnie skosztujesz ? Wyśmienita dziczyzna !
Krasnolud pochłaniał dziczyznę w zastraszającym tempie, lecz odłożył kawałek na wypadek gdyby jego kompan przystał na propozycję
- Za powodzenie naszych wypraw !
I kolejny kufel piwa został opróżniony, beczka krasnoluda była już prawie pusta...

Valsandrios

... i za bezwietrzne wody ! Dodał drow już w pełni doznający uroków dzisiejszej zabawy. Świat powoli zaczynał tracić ostrość, a on sam był bardziej "otwarty". Choć był w czołówce twardych głów (wśród drowów oczywiście) to jednak uroki krasnoludzkiego piwa zaczęły dawać mu sie we znaki. Z racji tego, że sakwa zaczęła mu nazbyt ciążyć krzyknął: - Kolejke dla wszystkich, Helgo !!

Awruk

Do Karczmy wkroczyl Awruk. Konczyl wlasnie obwiazywanie zemieniem swoje dlugich popielate wlosy ktore zaplotl w jeden gruby warkocz. Ubrany byl dzis w biala lniana koszule, skurzany brazowy kaftan oraz plocienne luzne szare spodnie. Szykownosci ubiorowi dodawal skorzany szeroki pas ze srebrna klamra w ksztalcie godla Gildi.
Rozejrzal sie szybko po karczmie poczym ruszyl powoli wkierunku biesiadujacych.
Witajcie - sklonil sie lekko w kierunku stolika, ktore zajela Pani Kapitan wraz z Nutrinem.

Asghan

U drzwi pojawił się dość starszy z wyglądu człeczyna, był to Asghan wyniszczony już przez czas.
-Bracia wrociłem przybyłem tak daleką drogę z Rivangoth do was, by spędzić troche z wami czasu przy naszych trunkach, Helgo postaw wszystkim obecnym kolejke na koszt naszej ambasady.

Valsandrios

Witaj Asghanie !! odezwał sie Valsandrios. Nie wypada tak pić bez okazji, a wiec... Za pomyślność w jutrzejszym turnieju !! - Powiedział drow. Pomyślał sobie, że kolejnego toastu może już nie dotrwać...

_______________________________________________________

Valsandrios, po odbyciu wszystkich walk turniejowych, przyszedł do karczmy zjeść cos i wypic za udany turniej. Z racji tego, że nie zauważył żadnego z piratów w karczmie, dał znak Heldze, że ma ochote na dużego zwierza, po czym usiadł spokojnie czekając na posiłek.
Gdy go otrzymał, zapłacił i wziął sie do oprózniania talerza...

kashub

W drzwiach pojawił się odziany w zwykły płaszcz półelf. Przeszedł on przez karczmę i zatrzymał się dopiero przy ladzie. Gdy podeszła Helga, powiedział coś do niej szeptem.
Ile!? - wykrzyknęła po chwili.
Buh Sak dalej mówił szeptem, po chwili wyjął coś z płaszcza i podał coś dyskretnie Heldze.
No, da się zrobić...

Zaraz po tem wyszedł, nie zatrzymując się. Tyle go dziś w karczmie widziano...

Valsandrios

Starczy Ci juz ! Wydarla sie Helga.- Ale co... gdzie ja... co? Obudzil sie Valsandrios, jakby nie wiedzac o co znowu chodzi tej wrednej babie. Po chwili byl juz zarzucony na jej plecy i w szybkim tempie zblizal sie do wyjscia. Nie podobalo mu sie to. Bardzo. Jednak zanim zdazyl zareagowac, szybowal pieknie w kierunku twardej rzeczywistosci - ziemi. Upadek byl bardzo nieprzyjemny. Bardzo.
I nie wracaj mi tu poki nie wytrzezwiejesz-dodala.
Zanim drow doszedl do siebie, minelo troche czasu. Wstal, otrzepal sie i chwiejnym krokiem podazal w strone portu.

Uthar

Hej Helgo nei badź taka surowa dla naszych braci. Nie wypada, przeciaż i tak nikt Ci tu krzydy nie zrobi, a pieniadze dostajesz z kwatery głównej. Czy dąło by sie przygotować jakąś, specjalna sale dla specjalnych gości? Chyba wiesz takie hm... w kazdym razie pokój na na 10 osób. Helga zmierzyła Nutrina złym wzrokiem, ale nic nie odpowiedziała.

Reviri

Do karczmy weszła Railla w podłym nastroju. Usiadła przy swoim stole i zawołała Helgę.
-Butlę rumu. No co tak stoisz, rusz się!-warknęła.
-Rusz sie, rusz się. Jakbym nie miała nic innego do roboty.- burkneła pod nosem kobieta i zeszła do piwniczki po trunek. Wracajac rzuciła spojrzenie na swój ukryty pod ladą topór.
Railla wzięła butlę i łyknęła solidnie.

Tanouth

*W drzwiach karczmy staje drow, którego twarz już została zapomniana aczkolwiek wciąż tkwiła w podświadomości jego starych przyjaciół.*
Witajcie moi drodzy, miło was widzieć po raz wtóry. Tak tak, to ja, pamiętacie mnie jako Szoguna, tak, waśnie tego Szoguna, Drowa najemnika. Zmienilem imię ale nie obraże sie jak będziecie do mnie mówic po staremu.

Znajdzie sie tu może sok z truskawek? Wiem, że tego nie ma w menu ale chyba da się coś zrobić dla strego znajomego Wink

a stare nawyki nigdy mi nie znikają

Helga

Helga wychynęła zza baru. W jednej ręce miała ogromny topór, w drugiej szmatke, którą go czyściłą. Odłozyła to wszystko pod ladę i spojrzała spode łba na dziwnego drowa, który się pojawił.
-Czego? Na łeb upadłeś w dzieciństwie mroczniaku? Soku się zachciewa! To jest piracka speluna a nie stołówka w żłobku!
Stanęła przed nim i mógł dokłądnie przyjżeć się jej potężnym muskułom i dłoniom wielkości bochenków chleba, które mogły zmiażdżyc bez kłopotu krtań każdego nieproszonego gościa.